jannazeilstra.reismee.nl

Arusha (op de helft :-()

Het regent hier al 2 dagen, dus geen stof meer maar heel veel blubber. Ga al 2 dagen glibberend de berg op en af naar en vanaf Shalom Center. Maar alles gaat goed. Het regenseizoen is dit jaar waarschijnlijk wat aan de vroege kant

Undecided
.

Maandag heb ik samen met Mgonzo en Richard 4 meiden naar boarding school gebracht. Zij hebben van diverse mensen een soort van sponsorship aangeboden gekregen zodat de kosten betaald kunnen worden. Alle spullen ingeladen (bedden, matrassen, kleding, wasemmers, etc.) en samen met 2 jongens van Shalom (om de boel daar weer uit te laden) proppen we onszelf in de jeep van Mgonzo en rijden (lees: hobbelen) we richting boarding school.

Nog maar 2 weken hier en ik wil nog zoveel doen. We hebben sinds dinsdag weer een nieuwe bewoner in Shalom Center. Een oude bekende. Ik reed met Mgonzo door de stad en hij zag daar een jongen die een paar weken eerder uit Shalom was weggelopen. Hamiz. Hij wilde eerst wegrennen maar toen Mgonzo zei dat ie moest kwamen, kwam ie naar ons toe. We hebben hem meegenomen en hij heeft een 'goed' gesprek met Richard, de social worker, gehad. Hij volgt nu n paar dagen een soort van 'rehabilitation program' en als hij daar doorheen komt gaan we kijken wat we voor hem kunnen doen (i.e. school zoeken). Maar de kans bestaat dus dat ie weer de straat op gaat ... Dit is dus wat Shalom Center doet. Heftig, maar realiteit.

Little Angel wil al 3 dagen niet eten, maar toen ik gisteren aanbood om het te proberen, at ze opeens wel!! Iedereen stond met verbazing te kijken. Ikzelf vond t niet zo verbazingwekkend, want als je zag hoe ze Angel dwongen (!!!!) om te eten dan zou ik ook niet eten! Gewoon normaal doen tegen die kleine schat (en zeker niet gaan schreeuwen). En het werkt. Dus straks maar weer proberen.

Mijn klas is inmiddels wel erg uitgedund. De jongens hebben er niet zo'n zin in en ik heb geen zin om ze continu te waarschuwen en zeggen dat ze moeten opletten, dus dan blijven er 3 meiden over die WEL wat willen leren en geinteresseerd zijn. Erg leuk om die meiden wat bij te brengen. 's Ochtends krijgt Neema prive-les van me, zij kan niet naar school vanwege blessure aan haar voet dus probeer er voor te zorgen dat ze niet teveel achter raakt op school.

Weet inmiddels ook dat ik niet naar dala dala drivers moet luisteren. Was afgelopen zondag de weg kwijt en wilde weer naar de stad ... Aangekomen op de grote weg hield ik dala dala aan met de vraag of hij naar de stad ging. 'Nee', was zijn antwoord en hij stuurde me naar de andere kant van de weg. Andere dala dala aangehouden en op de vraag of hij naar de stad ging, was zijn antwoord: 'natuurlijk!!' Ik helemaal blij maar half uur later stond ik wel midden in een Masai dorp met allemaal Masai krijgers om me heen

Tongue out
. Boos was ik!!!!! Dala dala weer terug en 3 kwartier later was ik weer in Arusha. En toen ik daarna te horen kreeg dat ik wel even moest betalen voor het ritje naar de stad, heb ik m maar even goed duidelijk gemaakt dat dat zo niet werkt!!!!! Pfffffffff.

Ik dacht dat van het geld dat ik Shalom gegeven heb (lees: jullie donaties) 2 toiletten zouden worden gebouwd. Heb inmiddels de helft van het geld aan de bouwers gegeven (via Mgonzo) om materiaal te kopen en ben maandag gaan kijken of ze daadwerkelijk aan de slag waren gegaan. En idd, ze zijn hard aan het werk. 4 man! En het goede nieuws is dat ze niet alleen 2 toiletten bouwen (1 voor de jongens en 1 voor de meiden) maar dat er ook 4 doucheruimtes gebouwd worden (2 voor de jongens en 2 voor de meiden)!!!!!!!! Dus ... helemaal blij. Ik ga maandag weer kijken (en foto's maken natuurlijk) hoever ze zijn. Ik houd ze in de gaten

Wink
.

Shalom heeft eigenlijk te weinig personeel. Het personeel wat er nu is, is het maximum wat ze kunnen betalen (kok, iemand die er 's nachts voor ze is, social worker, manager). Maar wat de kinderen echt nodig hebben is een vertrouwenspersoon, iemand die er de hele dag is, iemand naar wie ze toe kunnen stappen en iemand die de kids liefde en aandacht kan geven. En dat laatste is echt iets wat ze nodig hebben. Ik doe het nu voor een maandje en ik merk dat ze daar zo'n behoefte aan hebben, een knuffel, een praatje ... Maar geld is dus het probleem.

Nog maar 2 weken hier en dan op weg naar Zuid-Afrika ...

Bij volgend verhaal plaats ik weer foto's, kan niet op deze computer. T.I.A.

Reacties

Reacties

Astrid

Hi Janna,

Jeetje wat ben je lang weg! Heel fijn dat je het zo naar je zin hebt en dat je al die kleine kindjes blij maakt met jouw lessen. Echt heel leuk!

Nou meis, doe voorzichtig en tot gauw.

XX As, Giorg en de kids

Sjoerd

Hoi Janna,

Alweer twee maanden weg en nog niets van me laten horen....schandalig! Volg je natuurlijk wel en moest even reageren op je opmerking ut het verhaal Arusha "heb ik m maar even goed duidelijk gemaakt dat dat zo niet werkt!!!!! Pfffffffff" haha dit soort reacties missen wij wel een beetje van je op het kantoor!

Veel plezier

Groet, Sjoerd

Sigrid

ik probeer alles te lezen en te bekijken van je mooi avonturen maar er zit een enorme dikke rooie op mijn schoot........Ze vraagt nogal wat aandacht.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!