Wat gaat de tijd tochsnel. Ik ben hier al meer dan een half jaar en afgelopen week heb ik mijn terugvlucht moeten bevestigen, heel raar. Maar goed, voorlopig ben ik hier nog en geniet ik volop.

Ondanks het feit dat mijn (verstands)kies is getrokken ... Had natuurlijk al een tijdje last van mijn kies, maar ik dacht ‘het gaat wel weer over'. Niet dus. En ondanks antibiotica en pijnstillers heeft de tandarts de kies moeten trekken. Had haar van te voren geïnstrueerd me goed te verdoven, dus ik heb er niets van gevoeld. En ik hoop dat dat zo blijft. Kosten: 10.000 shilling (€ 5,00). En ik kijk in Nederland wel of dit een goede aktie is geweest of niet, ben nu zo opgelucht dat ik geen pijn meer heb. Heb de afgelopen week niets kunnen doen vanwege de pijn, bleef de hele dag in mijn kamer in de hoop dat het overging. Was wel erg blij met mijn aparte cd-romspeler die Sas voor me had gekocht. Heel veel films gezien, ha ha!

Het regenseizoen is inmiddels begonnen (21 maart jl.) en nu bijna een maand later worden de buien steeds heftiger. Het regent nooit de hele dag maar als je ziet wat hier in 10 minuten kan vallen ... Tot je enkels in het water en blubber overal! 's Ochtends opstaan met een strakblauwe lucht en denken ‘hé, ik kan mijn was wel doen' en dan je was ophangen en opeens begint het te regenen, dus het duurt soms een paar dagen voordat je was droog is in plaats van een halfuurtje. Maar de nieuwe daken doen het prima!! Zijn ze hier heel erg blij mee!

In mei komen 12 vrijwilligers uit Amerika, ben heel erg benieuwd. We krijgen het druk, maar leuk! Zorgen dat Marlie's House gereed is, alle kamers schoon en opgeruimd, bedden opgemaakt, koelkast vol en een schema met verschillende werkzaamheden maken. Extra bedden worden gemaakt want dit betekent wel dat er in een aantal kamers 3 personen zullen verblijven, waar er nu steeds 2 personen in een kamer verblijven.

En ze zijn nog steeds met de weg bezig, waar we een paar maanden geleden dachten ‘dit is het', nu wordt de laatste laag aangebracht, zijn we inmiddels weer 6 lagen verder, en wordt de weg steeds hoger en hoger. Ze hebben nu ook het eerste gedeelte van de weg aangepakt. Het beeld van een mooie, rustgevende, door groen omgeven weg is volledig weggevaagd. Bomen zijn gekapt (mangobomen, palmbonen, bananenbomen) en huizen die voorheen tussen de bomen gesitueerd waren, staan nu aan de weg!! En niet zomaar een weg. Dit zal op één moment een weg worden waar auto's en vrachtwagens met moordend tempo overheen gaan scheuren. Maar wanneer?? Nobody knows. Zeker nu: tijdens het regenseizoen is het onmogelijk om aan de weg te werken, dus de lagen die er afgelopen weken zijn aangebracht, worden nu door de regen weer verwijderd. En al het blubber stroomt de huizen in ...

We gaan volgende week met de kids van preschool weer een dagje weg. 's Ochtends naar ZAASO (http://www.zaaso.org/), een NGO geleid door een Nederlandse vrouw, die zorgt voor ezels die niet goed worden behandeld door de eigenaren. Daarnaast heeft ze ook andere dieren waar ze voor zorgt. Het doel van dit bezoek is om de kinderen te laten zien c.q. te leren hoe je met dieren omgaat. Na dit bezoek gaan we naar de dierentuin, Zanzibar Park (http://www.zanzibarpark.com/). Daar lunchen we en gaan we het park bekijken.

Zanzibar is een prachtig eiland, heb gelukkig al heel veel plekken op het eiland kunnen zien. Maar ben altijd weer blij om naar Mangapwani terug te gaan.

Ik hoop dat het met iedereen in Nederland ook zo goed gaat. Tot in oktober!